7. Οι αληθινοί θησαυροί του ανθρώπου

Ποιο ευαγγέλιο έχει την Κυριακή;

7. Οι αληθινοί θησαυροί του ανθρώπου. (Ματθαίου κεφ. στ' στίχοι 19-34) «Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, οπού σης και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι· θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν·  όπου γαρ εστίν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών. Ο λύχνος του σώματος εστίν ο οφθαλμός· εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς ή, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται· εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός ή, όλον το σώμα σου σκοτεινόν έσται. Ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον; Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· ή γαρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει η ενός ανθέξεται και' του ετέρου καταφρονήσει. Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμμωνά. Δια τούτο λέγω υμίν, μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε και τι πίητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε· ουχί η ψυχή πλειόν εστί της τροφής και το σώμα του ενδύματος; εμβλέψετε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά· ούχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών; τις δε εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί την ηλικίαν αυτού πήχυν ένα; και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πώς αυξάνει· ου κοπιά ουδέ νήθεί· λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων. Ει δε το χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι; μη ούν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν η τί πίωμεν η τί περιβαλώμεθα; πάντα γαρ ταύτα τα έθνη επιζητεί- οίδε γαρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων. Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν. Μη ούν μεριμνήσετε εις την αύριον· η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής.  Μη θησαυρίζετε για τον εαυτό σας θησαυρούς πάνω στη γη, όπου ο σκόρος και η σαπίλα (σκουριά) τους καταστρέφουν και όπου κλέφτες κάνουν διάρρηξη και κλέβουν. Αλλά θησαυρίζετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκόρος ούτε σαπίλα τους καταστρέφει και ο'που κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη και ούτε κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί βρίσκεται κολλημένη και η καρ,διά σας. Το λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι. Αν το μάτι σου είναι υγιές τότε όλο το σώμα σου θα είναι φωτεινό. Αν όμως το μάτι σου είναι άρρωστο, τότε όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Αλλά αν το φως για σένα είναι σκοτάδι, τότε πόσο περισσότερο θα είναι το σκοτάδι; Κανένας δεν μπορεί να εργάζεται σε δυο κυρίους, γιατί η τον ένα θα μισήσει και τον άλλον θα αγαπήσει, η στον ένα θα προσκολληθεί και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να δουλεύετε και το Θεό και το μαμμωνά. Γι' αυτό και σας λέγω, μη μεριμνάτε για τη ζωή σας τι θα φάτε και θα πιείτε, ούτε για το σώμα σας τι θα ντυθείτε· μήπως δεν είναι η ψυχή πιο πάνω από την τροφή και το σώμα παραπάνω από το ένδυμα; Κοιτάξτε τα πουλιά του ουρανού· δε σπέρνουν και δε θερίζουν και δε μαζεύουν σε αποθήκες και ο πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει· μήπως σεις δεν είστε καλύτεροι από αυτά; Και ποιος από σας μπορεί με τη μεριμνά του να προσθέσει στο κορμί του μια πήχη; Και τι φροντίζετε για το ένδυμα; Κοιτάξτε καλά τα λουλούδια του χωραφιού πως μεγαλώνουν δεν κοπιάζουν και δε γνέθουν σας λέγω λοιπόν πως ούτε ο Σολομώντας μέσα στη δόξα του δε στολίστηκε όπως ένα από αυτά. Αν λοιπόν το χορτάρι του αγρού (χωραφιού), που σήμερα είναι και αύριο το ρίχνουν στη φωτιά, ο Θεός έτσι το ντύνει, πόσο περισσότερο εσάς όλιγόπιστοι; Μη μεριμνάτε λοιπόν, λέγοντας· τι θα φάμε η τι θα φορέσουμε; Γιατί όλα αυτά μόνον οι ειδωλολάτρες τα ζητούν και γιατί ο ουράνιος πατέρας σας ξέρει ότι σας χρειάζονται. Να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του και όλα αυτά θα σας δοθούν στη συνέχεια. Β'ΑΝΑΛΥΣΗ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ 1.  Ο Κύριος μας λέγει πως δεν πρέπει να μαζεύουμε υλικά αγαθά, γιατί μέσα τους κρύβουν ένα μεγάλο κίνδυνο. Μπορεί ο άνθρωπος να αντικαταστήσει το Θεό και στη θέση Του να βάλει τα χρήματα. Εδώ βρίσκεται η μεγάλη αμαρτία του ανθρώπου, που έτσι γίνεται χωρίς να το καταλάβει ένας τέλειος ειδωλολάτρης. 2.  Όποιος έχει πολλούς θησαυρούς, έχει και πολλές ανησυχίες και αγωνίες. Πρώτα απ' όλα η περιουσία του (χρυσάφι, κ.ά.) κινδυνεύει από τους κλέφτες και τους ληστές. Ύστερα οι διά φοροι θησαυροί (έπιπλα, υφάσματα, κ.ά.) κινδυνεύουν από το σκόρο και τα άλλα ζωύφια. Άλλοι πάλι θησαυροί σκουριάζουν και παλιώνουν. Αυτός που μαζεύει επίγειους θησαυρούς έχει στραμμένη την καρδιά του όχι στο Θεό, αλλά στο Μαμμωνά (= λέξη συροχαλδαϊκή που σημαίνει πλούτος). 3. Η ζωντανή πίστη και η απόλυτη εμπιστοσύνη μας στην Πρόνοια του Θεού θα μας βοηθήσουν να ξεφύγουμε από τους κινδύνους των επίγειων θησαυρών. Ο Θεός φροντίζει για τα πε- τεινά του ουρανού. Ενδιαφέρεται και για τα κρίνα του χωρα φιού. Ούτε ο Σολομώντας δεν μπόρεσε να φτάσει το θαυμάσιο ντύσιμο των λουλουδιών. Αυτός λοιπόν ο Θεός δε θα φροντίσει για τον άνθρωπο, που όπως ξέρουμε τον δημιούργησε «κατ' ει κόνα του»; 4. Όταν πιστεύει ο άνθρωπος στο Θεό, τότε δεν έχει μέσα του ανησυχίες και αγωνίες για τις .διάφορες υλικές ανάγκες του. Ο χριστιανός ζητεί πρώτα τη Βασιλεία και τη δικαιοσύνη του 'Θεού και έχει απόλυτη πίστη, ότι όλα τα άλλα θα μας τα δώσει με το παραπάνω ο Θεός. Πρέπει να αποθέσουμε κάθε αγωνία μας για να υποδεχτούμε τον Ιησού Χριστό, ως το Βασιλέα των όλων. Γ' ΔΙΔΑΓΜΑ: «Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης... θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς εν ουρανώ» (Ματθαίου κεφ. στ' στίχοι 19-20) Δ' ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛ. ΠΑΤΕΡΩΝ «Τι λοιπόν; Δεν πρέπει κανείς να σπέρνει; Δεν είπε ο Χριστός πως δεν πρέπει να σπέρνεις, αλλά ότι δεν πρέπει να κυριεύεσαι από αγωνιώδεις φροντίδες. Ούτε είπε πως δεν πρέπει να εργάζεσαι, αλλά ότι δεν πρέπει να είσαι μικρόψυχος και να μην οδηγείς τον εαυτόν σου σε τέτοιο σημείο, ώστε να εμπιστεύεσαι μόνο στις φροντίδες σου και όχι στο Θεό» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος). Ε' ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 1. Γιατί δεν πρέπει να αποκτά ο άνθρωπος υλικούς θησαυρούς; 2. Γιατί δεν πρέπει να μεριμνάμε στη ζωή μυς; 3. Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε τις αγωνιώδεις φροντίδες μας;